Postanowiłam założyć bloga.
Tego bloga.
Na pewno chcecie wiedzieć dlaczego.
Pani od polskiego radziła nam aby pisać pamiętniki. Mówiła, że to pamiątki, które będziemy trzymali przez całe nasze życie. Najwyraźniej zapomniała jak to jest się nastolatką.
Postanowiłam spróbować. Pisałam pamiętnik przez całe dwa tygodnie. Każdy wpis wyglądał mniej więcej tak "Dzisiaj padało. Całym naszym kwartetem wracaliśmy tramwajem. Dostałam piątkę z matmy."
Już na pierwszy rzut oka widać, że mi się nie chciał. Zero przemyśleń. Zero uczuć.
Chcę czuć, że na tym świecie nie jestem sama i mogę się do kogoś odezwać.
Dlatego założyłam tego bloga. Żeby mieć miejsce, w którym będę mogła się podzielić swoimi przemyśleniami. Tutaj nie będę musiała się martwić, że przez to co mówię wyjdę na idiotkę.
I dlatego blog jest anonimowy.
Abym mogła być prawdziwą sobą.
Okay, to chyba wszystko. Dzięki, że to czytacie !
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz